Zasady wynagradzania za pracę u pracodawców-przedsiębiorców w świetle autonomicznych źródeł prawa pracy

Niniejsza monografia omawia jeden z najważniejszych jeżeli nie najważniejszy dla pracowników aspekt stosunku zatrudnienia jakim jest wynagrodzenie. Przy czym autor podchodzi do tego zagadnienia w sposób wielopłaszczyznowy niewystępujący wcześniej w literaturze przedmiotu i daleki od „ortodoksji prawniczej”. I tak „osią” rozważań uczyniono autorską koncepcję zasad wynagradzania. Przy czym samo sformułowanie „zasady” ma w zamyśle autora znaczenie czysto praktyczne, mianowicie określenie czy strony zbiorowych (a pośrednio i indywidualnych) stosunków pracy w sposób prawidłowy zarówno z punktu widzenia prawa pracy jak i teorii zarządzania zasobami ludzkimi, kształtują wzajemne relacje w zakresie wynagradzania. Również pojęcie wynagradzanie jest inaczej rozumiane niż tradycyjnym ujęciu dogmatyki prawniczej, bowiem obejmuje nie tylko wynagrodzenie zasadnicze ale wszystkie świadczenia jakie pracodawca wypłaca pracownikowi zarówno w formie pieniężnej jak i niepieniężnej. O unikatowości pracy przesądza również fakt, iż autor „zderza” wynikające z teorii ww nauk wnioski z praktyką istniejącą u pracodawców przedsiębiorców w oparciu o analizę 450 autonomicznych źródeł prawa pracy (w tym zwłaszcza układów zbiorowych pracy jak i regulaminów wynagradzania). Liczne podane w pracy przykłady konkretnych postanowień prawa zakładowego nadają pracy bardzo praktyczny wymiar i sprawiają że może być ona przydatna nie tylko dla teoretyków prawa ale również dla praktyków zajmujących się na co dzień problematyką wynagradzania.