Żeby nie widzieć oczu zapatrzonych w nic O twórczości Czesława Miłosza

Książka poświęcona jest twórczości Czesława Miłosza, opisywanej poprzez szereg antynomii, w jakich poeta postrzegał kondycję człowieka i nowoczesnej liryki. Kolejne rozdziały części pierwszej wypełnia wnikliwe omówienie programowych tekstów Miłosza: od „Listu półprywatnego o poezji” aż po ostanie „manifesty” z lat dziewięćdziesiątych XX wieku – „Przeciw poezji niezrozumiałej” i „Postscriptum”. Motywem wiodącym tych lektur są stawiane bynajmniej nie retorycznie pytania o gnostycyzm, klasycyzm, realizm i antymodernistyczność Miłosza. Część druga zawiera rekonstrukcję dialogów poety z Osipem Mandelsztamem i Aleksandrem Watem. Na szeroko zarysowanym tle autorskich poetyk i dramatycznych biografii autorów „Ciemnego świecidła” i „Zeszytów woroneskich” autorka pokazuje istotę wyborów i celowych zaniechań twórcy „Ocalenia”. Rozstrzygnięcia i oceny Miłosza, przeczytane w świetle poetologicznych projektów Mandelsztama i Wata, uderzają konsekwencją, ale i ujawniają problemy, które budzić mogą chęć sporu z mistrzem pokonywanej rozpaczy.