Złudnie spokojny dom

„Złudnie spokojny dom” to historie z życia wzięte, ich autentyczność jest z lekka okraszona fikcją literacką. Powieść zawiera sporo tajemnic. Zastosowanie retrospekcji opóźnia, a tym samym wzmaga ciekawość ich odkrycia. Realistyczne opisy problemów psychologicznych i prób samobójczych kobiety z chorobą alkoholową, wątek zabójstwa oraz miłosne spotkania po latach, prostota języka – bez zbędnej patetyczności poruszają i zbliżają czytelnika do rzeczywistego świata postaci. Utwór przestrzega przed konsekwencjami „demonicznych” namiętności, które burzą „świat” głównej bohaterki oraz ukazuje piętno, jakie odciska zaborcza miłość matki względem syna. Nade wszystko w przekorny sposób książka niesie przesłanie, że warto pomagać, nie bacząc na honorarium, w myśl zasady: „lepiej zgrzeszyć nadmiarem dobroci i naiwności niż nadmiarem kalkulacji i nieufności”. Katarzyna Domalewska (Dudek) – absolwentka Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu na Wydziale Pedagogiki i Filozofii Społecznej. Zajmuje się ezoteryką, czytaniem tarota i zabiegami reiki. Entuzjastka rozwoju wewnętrznego i inteligencji duchowej w integracji ze sztuką, mistycyzmem i psychologią. Bardzo wcześnie pojęła znaczenie słów Cycerona: „książka to najlepszy przyjaciel człowieka, a biblioteka to świątynia jego duszy”. Od młodości pisze i zdobywa nagrody w konkursach poetyckich. Uważa się za starą, „dziewiętnastowieczną” duszę. Uwielbia rzeczy zabytkowe, z historią. Zaczytuje się w klasycznej literaturze – w dziełach Pasternaka, Dostojewskiego, Tołstoja, również w powieściach „Przygody Olivera Twista” i „Nędznicy”. Źródłem podziwu i inspiracji pozostają dla niej „Chłopi”, arcydzieło pióra Reymonta.