Zofia Holszańska Studium o dworze i roli królowej w późnośredniowiecznej Polsce

W 2011 roku minęła 550. rocznica śmierci królowej Zofii Holszańskiej, czwartej żony Władysława Jagiełły. Kiedy w 1422 roku zawierała małżeństwo ze znacznie starszym od siebie władcą nieznanego jej dotąd kraju, miała najprawdopodobniej niewiele ponad dwadzieścia lat. Dwa lata po tym wydarzeniu została koronowana na królową Polski. Była jedyną żoną Władysława Jagiełły, która dała mu synów, następców tronu. Po jego śmierci w 1434 roku znaczenie Zofii nabrało zupełnie nowego oblicza. Jako królowa wdowa i królowa matka aktywnie wspierała swoich synów, królów — Władysława i Kazimierza. Ukazanie sylwetki Zofii przez pryzmat polityki, gospodarki, aktów fundacyjnych, czy wreszcie jej dworu i najbliższego otoczenia pozwoliło na zweryfikowanie wielu dotychczasowych ustaleń oraz ukazanie władczyni w całkiem nowym świetle. Książka zawiera Aneksy, a wśród nich: itinerarium królowej Zofii, spis urzędników dworu królowej, spis starostów w dobrach oprawnych Zofii i biogramy osób z otoczenia królowej.